Bu aralar o kadar kalabalık ki cümlelerim

Bir virgüle saklanıp bile nefes alamıyorum..

Yalnızlığı çok kullanıyorsam sözlerimde

Yalnızca birbirlerine eşlik etsinler diye,

Yoksa ben de çok zevk almıyorum ..

..

Mutluluğa dair kurduğum sancılı düşler

Yalancı gebelikten öteye gidemedi.

Belki iyiydim..

İnsanları,satırları,hatta cümlelerim kandırabilecek kadar

Ancak başımı yastığa koyduğumda,yemedi !..

Uyku aralarına sıkıştırılmış isyanlar yaşıyorum

Çığlık şeklinde açığa çıkardığım..

Ve terlemeler hızlıca,peş peşe ..

Hoş görün

Uyurken,başka şekilde ağlayamazdım ..

En çok da kolunu yatağın öbür köşesine uzatırken

Sardığı boşluk koyuyor adama

Bu kadar mı soğuk olur yokluğun !

Yani anlayacağın,

alışkanlıktan uyuyorum bu aralar sadece

Gün doğmadan neler doğar diyorlar bir de

Dedimya ,yalnızca sancılı düşler

Yalnızca sancı oldu içimde şimdi,tüm gülüşler ..

Kapıya bırakılan günlük gazeteler gibi

Her gün aynı umutları okuyorum içimde

Yerleri hep sabit..

Hemen senin dibinde.

Neyse ,

Bu aralar bir kedi dadandı kapıma biliyormusun

Gözleri inadına kahve sanki

saçları da olsa kumral olurdu eminim : )

Delirmedim delirmedim,

Yalnızca..

Seni benzetecek birşeyler bulmadan edemiyorum

Bula bula kedimi buldun deme sakın

onun Dokuz canı var,

bense seni bir seferde kaybettim !

Bugünlerde değişik teorilerle ilgileniyorum

Maksat kafam dağılsın günüm geçsin vesaire ..

Ha bu arada..

İnsanlar topraktan gelmiş diyorlar

Bekliyorum bende..

Peki neden hala gelmiyorsun ?

beyazı çok sevmiştim üzerinde

Yoksa

Yoksa o yüzden mi hala hareketsiz duruyorsun ..

hala hareketsizsin kadın ! Ne duruyorsun !

(Şiir: ünal demirbağ)

// Kahraman TAZEOĞLU – Kalabalık Bekleyişler