Gittin işte;
beni ayak izlerinde ki gözyaşlarımla bırakarak
senin her zaman gidişlerin vardı zaten
benim gelişlerime puslu barikat…

Şimdi;
makas ucunda ki tek kesimlik acılarla başbaşayım
dekoltesi bol gülüşler dikiyorum artık umutlarıma
saatlerim çarpık
günlerim çatlak
yılım yitik senin yokluğun da…

Gittin işte;
hoşçakalı esirgenmiş bir veda sonrasın da
(hoşça)bakamadan kendime ve hoşkalamadığım
sen iç çamaşırım
elbisem
başladım soyunmaya
şimdi çırılçıplağım…

Gittin işte;
gözlerime yağmur yapışmış
fırtına az sonra bastırır
gideceğim yerlerin
sevimsiz bir yokoluş…

Ben arkandan bıraktığın her sözcükten
tabut yapıyorum kendime
gülüşlerinin cesedini saklıyorum yüreğime
ve heybemin gözünde ki mutluluğu
tereğin üçüncü rafına kaldırıyorum sefilce…

Gittin işte;
susmaların ne çok kalabalığı varmış meğer
utanmışlıklarımı yok eden deli öpüşlerin
ve acıya şekil veren ustalığın
hepsi gittiler topyekün…

ve şimdi ben yarım
sen terkediş
ben çeyrek oldum az evvel.
sen;
içimde ki yitiriliş….